مدح و ولادت حضرت زینب سلام الله علیها
قل هو الله احد را کی توان توصیف کرد شرح الله الصمد را کی توان تعریف کرد نازم آن یکساله دختر را که از دامان وحی تا عروجش«یا اَحد»را بر خودش تکلیف کرد عقل را تسخیر دل کرد و عقیله نام یافت جهل را با تیغ تدبیرش عجب توقیف کرد تا دل ما را مشرّف کرد بر اوصاف حق عشق را در سینۀ ما صاحبِ تشریف کرد خواهر ابن الکریم است و چو دلدارِ کریم از کرم در نامۀ اعـمال ما تخـفـیف کرد نهضت قلب صبورش ساخت دین را ماندگار تا کتاب عشق را با صبر خود تألیف کرد می‌نویسم این غزل را چون خدایش می‌خرد هرکه حتی یک ورق درباره‌اش تصنیف کرد مِهر زینب برترین سرمایۀ اهل ولاست حُبِّ او حُبُّ الحسین است مادرِ کرببلاست دخـتر خـورشید را باید ز آل او شناخت کوثر توحید را وصف خصال او شناخت آن مُسبِّح را که سُبحانش ستایش می‌کند از همین تسبیح باید شرح حال او شناخت کیست زینب، ماه بانویی که تمثال علی است کعبه را باید به ذات بی مثال او شناخت دخـتر زهـرا کجا و عـقـل بـی ادراک ما از عـقـیله ذرّه‌ای شاید کـمال او شناخت خیـری از دنیا ندیـده زیـنب اما می‌شود عـالَـمِ ایجـاد را دربست مال او شنـاخت قـلّـۀ صبر و تحـمل را به واقع می‌توان در مصائب از شکوه و از جلال او شناخت مادرش دارد مـدال افـتخار از عصمتـش دخترش را نیز باید زین مدال او شناخت آنکه دل را از چهل منزل چهل قرن، آب کرد باید او را از همین کوتَه جمال او شناخت مِهر زینب برترین سرمایۀ اهل ولاست حُبِّ او حُبُّ الحسین است مادرِ کرببلاست (ما رأیت الا جمیلا) چون نمایان می‌شود با نـگـاه زیـنـبـی عـالـم گـلستان می‌شود هر کسی که ساخت سبک زندگی را زینبی زن اگر باشد یقـیـناً مرد میـدان می‌شود شکر نعمت قدر دانی از مقام زینب است نعمت حق بی ولای اوست کفران می‌شود پـیرو زینب تصرّف در طبیعـت می‌کند هرکه گردد عبد او آری سلیمان می‌شود خلقِ زینب بود، حق فرمود: زیّنا السماء روزیِ اهل جهان با اوست یکسان می‌شود می‌دهد دلها شهادت بر تو ای دخت علی فطرت ما روز و شب با تو مسلمان می‌شود چون شود قاری قرآنِ خدا رأس الحسین کار زینب بی گمان تفسیر قرآن می‌شود تا بگیـرد انتـقـامش را ز دشمن مـنـتـقـم بعد از آن عالم به کام اهل ایمان می‌شود مهر زینب برترین سرمایۀ اهل ولاست حُبِّ او حُبُّ الحسین است مادرِ کرببلاست چون خـداونـد جهان امـر امامت می‌کند زینب کبری در این عالم قـیامت می‌کند از دل گـودال تـا ویـرانـه بـیـن دو امـام دخـتـر زهـرای اطهر هم امـامت می‌کند دختر پیغمبر است و همچنان پیغمبرست با هزاران معجزه کشفِ کرامت می‌کند زینب آن بانو که با دستان بسته سر بلند چون علی تا حشر بر عالم زعامت می‌کند منـشاء دستـور « قالو ربـنا الله» است او با همین یک آیه عمری استقامت می‌کند در شب هـفـتـاد و دو داغ شهـیـد کـربـلا با نـمـاز نـافـلـه اِسـتـاده قـامـت مـی‌کـنـد بین مقـتـل، کنج زندان، گـوشۀ ویرانـسرا در ره دیـنِ خـدا قـصـد اقـامت مـی‌کـنـد آنچنان سر سخت می‌جنگد کلامش با یزید کز خطابش دشمن اظهار ندامت می‌کند مهر زینب برترین سرمایۀ اهل ولاست حُبِّ او حُبُّ الحسین است مادرِ کرببلاست |